Klik hier voor een vergroting van de foto's
Harry's fietsvakanties
Ierland dag 6 t/m 10
Ierland
Deze pagina is voor het laatst bijgewerkt op
17-jun-09
Klik hier voor vergrote en nog meer Ierland 2005 foto's
Voor onze tocht van 2008 klik hier
Dag 6
Donderdag 28 juli 2005
Gallway – Killaloe 115 km
Weer: bewolkt 13-17c
In Gallway ga ik eerst nog op zoek naar een fietsbroek. In de Outdoorshop hebben ze een fietsbroek waarvan de kwaliteit slechter is dan mijn reservebroek en voor een prijs waar je in Nederland een broek van de beste kwaliteit koopt.
Ik kom nu de man van het Nederlandse gezin weer tegen. Op de boulevard, zelfs met kinderwagen, zie ik wederom vele vrouwen, jong en oud, Nordic Walken maar dan zonder stokken. Wat me verder opvalt is dat veel kinderen rood haar hebben, maar dat er maar weinig volwassenen zijn met rood haar. De handel in haarverf moet een goede business zijn in Ierland.
Via de drukke N6 verlaat ik Gallway. Bij een Hardware Store vraag ik landbouwplastic voor onder de tent en voor het verpakken van mijn fiets voor de terugweg. De verkoper heeft het niet, maar verwijst mij naar de iets verder gelegen Express Stopp, met de service dat hij ze wel even zal bellen.
Bij Gort tracht ik aan de oostelijke zijde van Lough Cutra te fietsen. Geen succes. Na een aantal stevige klimmen loopt mijn poging fout en kom uit op een boeren erf. Later bleek dat ik op een splitsing rechts aan had moeten houden.
De omgeving is anders, een stuk minder, hoe kan het ook anders dan in de Connemara.
Op de camping kom ik, lek gestoken, op een plek vlak aan het meer, naast een Iers echtpaar, te staan. Hij heeft voor 25 jaar terug nog in Abcoude gewerkt als timmerman.
Dag 7
Vrijdag 29 juli 2005
Killaloe – Cashel 85km
Weer: regen, regen en nog eens regen
Ik vertrek vanwege de regen wat later van de camping. In het begin lijkt het nog mee te vallen, later wordt het erger en zo koud dat ik zelfs mijn handschoenen aandoe. Na een rondje door Killaloe, besluit ik de route wat in te korten en Nenagh over te slaan en vertrek ik richting Silvermines. In de bergen rond dit plaatsje is blijkbaar vroeger zilver gevonden. Na Silvermines begint een lange, niet al te zware klim naar ongeveer 330 meter hoog. De Ieren die je tegenkomt zijn vriendelijk, zij zwaaien of zeggen wat tegen je. Wat wel opvalt is de rommel die overal ligt en dat de boeren niet zo ordelijk dan de Nederlandse boeren. De uitzichten zijn door het weer veelal beperkt, maar ik kom tot mijn verbazing wel een aantal palmbomen tegen. In Cashel wandel ik boven naar het Castle of Cashel. Als ik zie dat de afstand naar Cahir nog 15 km bedraagt stel ik mijn plannen bij en zoek een nat plekje op de camping (Lodge met camping) aan de voet van het kasteel. Een uitstekende camping met een gezamenlijke ruimte waar ik in gesprek kom met 2 Duitse meisjes die liftend door Ierland gaan maar niet erg opschieten. De volgende ochtend kom ik bij het ontbijt nog in gesprek met een Frans gezin die mij adviseren om in ieder geval Bearra en Dingle te bekijken.
Dag 8
Zaterdag 30 juli 2005
Cashel – Blarney 105 + 10 = 115km
Weer: eerst regen later droog
Vanochtend vanwege de regen weer later vertrokken. Het regent behoorlijk en ik had mij er al bij neer gelegd hier een dag langer te moeten blijven. Als het droog word vertrek ik en besluit Cahir over te slaan en fiets via de N74 naar Tipperary dat niet zoveel voorstelt. Na Tipperary begint een steile klim met uitzichten op de Glen of Aherlow. De uitzichten worden deels benomen door de laag hangende bewolking wat echter ook weer typisch Ierse plaatjes geeft. Het plaatsje Galbally, door Luc positief beschreven en in 1994 onderscheiden met de “Tidiest Town of Ireland” vind ik nogal tegenvallen, leuk maar daar houdt het dan ook mee op.
Mitchelstown is een levendig stadje. Plaatsnamen zie je vaak niet aan het begin van een plaatsje zodat je vaak aan de hand van de kaart moet bepalen in welke plaats je bent.
Na Ballyhooly begint weer een lange steile klim met stijgingen van 10 tot 15%. Tijdens de klim word ik aangemoedigd door een jongen van een jaar of 10 met “you are a champion”.
Via een aantal binnenwegen kom ik in Blarney. 's Avonds breng ik nog een bezoek aan het stadje waarbij ik slechts een glimp van Blarney Castle opvang. s'Avonds zit ik aan tafel met een Duits meisje, dat er op staat om Engels te spreken omdat Duitsers altijd maar verwachten dat iedereen Duits spreekt. Zij verplaatst zich met de bus en door lange wandelingen van 25-30 km per dag en dat met 23 kg bagage. Haar vriend is niet erg gelukkig met haar wijze van alleen vakantie houden. Ook zij adviseert Dingle in de tocht op te nemen.
Dag 9
Zondag 31 juli 2005
Blarney via Cork naar Ballylickey (bij Bantry) 119 km
Weer: lekker weer met opklaringen en zon 15 – 20c
's Ochtends voor ik vertrek kom ik eerst nog in gesprek met een stel uit Amsterdam dat voor het eerst sinds 4 jaar weer op fietsvakantie is. Zij zijn gisteren in Cork aangekomen. Zij fietsen ook een deel van de Luc Oteman route. Later kom ik er achter dat zij Miranda en Boes heten.
Eerst breng ik een bezoek aan Cork. Gisteravond heb ik besloten de route van Luc aan te houden en niet langs de kust te fietsen. Cork slaapt deze zondagochtend nog en ik breng een bezoek aan een aantal bezienswaardigheden. Op dit vroege uur is echter alles nog gesloten. Een man die ik de weg vraag geeft mij nog een hele uitleg over de plek waar Cork is ontstaan en over een Engels bombardement op een kerk. Helaas kon ik door het dialect alles niet goed verstaan.
Hierna ga ik door de Lee-vallei op weg richting Bantry. Bij mijn inkopen in Coachford zie ik Miranda en Boes passeren. Later komen we elkaar weer tegen en fietsen een eind met elkaar op. Uit de gesprekken blijkt dat zij van oorsprong de fietser is en hij er later bij is gekomen. Hij heeft haar een deel op een fietstocht naar Santiago de Compestello begeleid en zij hebben samen in Canada gefietst. Als zij in Incheegeelagh gaan lunchen fiets ik door richting de Pass of Keimangh. Vergeleken met de klimmen van gisteren valt deze hard mee en geeft prachtige uitzichten op de Shehy Mountains. Onderweg breng ik nog een bezoekje aan een kasteeltje. Bij Ballylickey aangekomen besluit ik richting Bantry te gaan op zoek naar een camping uit de aanvulling van Luc Oteman, zodat ik ´s avonds het plaatsje nog kan ingaan. Deze blijkt niet in de richting van Bantry te liggen of meer te liggen en ik moet terug en fiets al met al toch zo'n 15 km om. Op de camping in Ballylickey kom ik Miranda en Boes weer tegen die een prachtig plaatsje aan het water hebben gevonden. Ik heb bewust, om nog meer muggensteken te voorkomen, gekozen voor een plekje ver van het water. Ook zij hebben gezocht naar de andere camping maar deze ook niet kunnen vinden. Ik heb er overigens geen spijt dat ik de Luc Oteman gevolgd heb in plaats van langs de kust te fietsen.
Dag 10
Maandag 1 augustus 2005
Rondrit Mizenhead 120 km
Weer: zon, prachtig weer 17-22c
Vanaf de camping in Ballylickey vertrek ik zonder bagage voor een rondrit Mizenhead. De tocht begint na Bantry met een lange klim met een steile klim die beloond wordt met prachtige uitzichten. Het voormalige hippy-oord, Ballydeho, is nu een heel “normaal” Iers dorp. Aan mijn rechterzijde zie ik de sterrenwacht koepels die ik deze dag nog vaak zal zien. Skull is een toeristisch plaatsje met een drukke haven. Na Tourmoore, waar ik een uitgebreide pauze neem, wordt de route nog mooier dan mooi, of zoals Luic Oteman beschrijft idyllisch mooi. Mijn getuige zijn de vele foto's. Het weer werkt natuurlijk ook mee bij de bepaling wat mooi is. Ik heb te doen met de arme autobestuurders, “blik op zij als de medebestuurder zegt wat mooi is het toch hier, en dan de blik weer op de weg”. Fietsen is één zijn met de natuur. In Crookshaven, dat ik al van verre heb zie liggen, is het een gezellige drukte van belang. Na een korte pauze vervolg ik mijn tocht naar Mizen Head Signal Station. Onderweg lijkt het getuige het aantal strandbezoekers, waarbij ik tussen de auto's door moet laveren, het er meer op dat ik mij aan de Middellandse Zee begeef dan op het meest westelijke punt van Ierland. Na een wandeling naar en rondleiding door dit radiografische station, waarbij het jammer is dat het niet hard waait, vervolg ik mijn tocht.
De natuur is prachtig, bloemen, heide, salvia's, fuchsia's, schapen en nog veel meer. Onderweg zie ik veel verlaten woningen en winkeltjes. Via de Dunmanus Castle en het kleine haventje, waar aan de overkant Sheep's Head lonkt, kom ik in Durrus. Een plaatsje dat is opgebloeid en uitgegroeid door het toerisme.
In Bantry breng ik nog een bezoek aan het Bantry House. Na fish and ships ga ik weer naar de camping. Op de camping maak ik de balans op, ook zonder Sheep's Head , kan ik Dingle wel vergeten, en met Sheep's Head ook de rondrit Gap of Dunloe. Ik besluit door te fietsen en Sheep's Head over te slaan.
Als het al schemerig wordt komen Miranda en Boes langs mijn tentje fietsen, zij hebben ook Mizenhead gefietst zijn wat later vetrokken en hebben er langer over gedaan. Ze moeten zelfs nog eten. Later op de avond, geef ik ze na een kort gesprekje, over fietsen natuurlijk en waar we overal gefietst hebben( zij heeft ook nog in Tunesië en Noorwegen gefietst), ze mijn e-mail adres om mij verslag te sturen van de Ring of Kerry en nemen we afscheid.
Meer info over Ierland vindt u op onze nieuwe site:
Fietsvakantielinks.nl
met allerlei praktische Ierland fietslinks