Harry's fietsvakanties

Ierland dag 11 t/m 15


 

Home

Fietsvakanties

Fietslinks

 

Ierland

Gefietste route

Ierland dag 1 t/m 5

Ierland dag 6 t/m 10

 

Gastenboek

Contact

Deze pagina is voor het laatst bijgewerkt op
17-jun-09

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 



 

 

 

Terug naar boven


 

Klik hier voor een vergroting van de foto's

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Klik hier voor vergrote en nog meer Ierland 2005 foto's

Voor onze tocht van 2008 klik hier

Dag 11
Dinsdag 2 augustus 2005

Ballylickey – Castletownbere 105 km

Weer van vertrek 9.00 – 12.00 uur regen, daarna opklaring en vervolgens mooi weer.

Na Bantry schijnt er een mooie weg te volgen naar Turners Rock Tunnel. Door de regen zie ik hier echter weinig van. Het weer is bijzonder slecht en daardoor de uitzichten beperkt. Bij Glengarriff overweeg ik nog even om een afkorting te volgen en de Healy Pass, die staat beschreven als één van Ierland mooiste paswegen, over te slaan. Ik besluit toch verder te fietsen in de hoop dat het op zal klaren. Na de tunnel wordt het even erger en dan wordt het droog en zie ik langzaam de zon doorkomen en volgt er een prachtige afdeling naar Kenmare. Onderweg stop ik nog even bij een Museum huisje. Na Kenmare fiets ik eerst een stuk langs zee en na Lauragh begint de klim naar de Healy Pass met regelmatig stijgingen tussen de 4 en 7% en op het laatst tot 11%. Het wordt beloond met een prachtig uitzicht op meer, zee, bergen en verder onderweg weer veel geiten en schapen. Na een prachtige afdaling naar Adrigole vervolg ik mijn weg langs zee naar Castletownbere. Na Castetownbere moet het Bearra Hostel met kampeergelegenheid liggen. Na 5 km besluit ik terug te fietsen en doe bij de toeristinfo navraag. Het hostel blijkt niet meer te bestaan en ik moet 5 km terug naar een camping op een golfbaan of verder naar Allihies wat nog zo'n 15 km is. Ik besluit terug te fietsen naar de golfbaan. Als camping stelt het niet veel voor. Wel levert het mij een kopje koffie op bij Hennie en Piet die hier 5 jaar geleden ook al hebben gestaan.

 

 


Dag 12
Woensdag, 3 augustus 2005

Castletownbere – Kenmare 108 km

Weer: licht bewolkt 18 – 22c, harde westen wind

Na wat inkopen in Castletownbere ga ik pad richting Garmish Point. Is dit nu de afslag naar Garmish Point? Geen wegwijzer maar wel een bord naar een Hostel dat daar ligt. Ik besluit deze afslag te nemen. Later blijkt dit een afkorting te zijn die wel de goede richting gaat maar leidt tot onnodige stijgingen oplopende tot 18%. Op het smalste punt zie ik aan de ene kant Sheepshead en Mizenhead en aan de andere kant de Ring of Kerry. Via prachtige vergezichten kom ik bij de kabelbaan naar Dursey Island. Behalve prachtige uitzichten stelt Garmish Point niets voor. Na Garmisch Point vetrek ik richting Allihies en onderweg spreek ik twee motorrijders. Zij waarschuwen mij voor de klimmen die na het dorp komen. Als ik hen vraag naar de omweg die Hennie mij heeft geadviseerd krijg ik van hen het advies het niet te doen, zelfs met de motor moesten zij in de één. Allihies, volgens het boekje voormalig kopermijnstadje en nu zetel van diverse kunstenaars, brengt niet wat ik er van verwacht. Ik ben er voorbij voordat ik het in de gaten heb. Hierna komen de voorspelde stevige klimmen die oplopen tot 15%. Gezien de afstand van de route, zeker 20 km extra, en de zwaarte tot op heden, besluit ik het advies van de motorrijders op te volgen en de omweg over te slaan. Onderweg besluit ik de hoofdweg te verlaten en de stonecirkle van Ardgroom op te zoeken. Op een splitsing is echter het bordje weg en ik gok natuurlijk verkeerd. Dan maar geen stonecirkle. Ook bij Kenmare is nog een Stone Cirkle. De weg langs de Derreen Gardens gaat tussen hoge bomen en varens door. Verder op zijn er weer prachtige vergezichten op de Ring of Kerry. Via het gezellige vakantieplaatsje Kenmare fiets ik naar de camping.

 

 

 

 

 

 

Dag 13
Donderdag 4 augustus 2005

Rondrit Iveragh 86 km

Weer: regen, regen, regen, koud, koud, wind, wind.

Nadat ik ben opgestaan begint het eerst wat te regenen. Na een tijdje wordt het droog. Na eerst nog wat met een Duits stel te hebben gepraat, dat gisteren tegelijk met mij is aangekomen, vertrek ik voor de rondrit Iveragh. Bij Molls Gapp begint het te regenen. Regenpak aan en na een tijdje zelfs de handschoenen. Ook in dit gebied wordt nog turf gewonnen. Aan deze kant van de Gap of Dunloe is het op een kleine toeristische bus na, die Duitse toeristen vlak voor de Gap of Dunloe afzet voor een wandeling, rustig. Op de Gap of Dunloe is het mooi maar door de regen maak ik geen foto. Na de Gap of Dunloe wordt het drukker met koetsjes en wandelaars. Bij Kate Kearny's Cottage staan veel koetsiers ter vergeefs in de regen op toeristen te wachten. Na een vlak stuk na Beaufort begin ik aan de Klim naar Ballaghbeama Gap. Deze klim gaat gepaard met zeer harde tegenwind en regen dat zelfs de schapen schuilen. Vlak onder de top is de wind zelfs zo hard dat ik van de weg word geblazen en ik besluit het laatste stuk te lopen. Vaak word ik onder het fietsen regelmatig begroet met hello, how are you doing? Het laatste stuk kom ik in de stromende regen zeker 6 stel op de fiets tegen met dezelfde tassen. Deze zullen wel een georganiseerde tocht geboekt hebben. Of het regent of niet je zult dan toch verder moeten, je kamer is immers besproken. Na een warme douche op de camping maak ik wat warms klaar in de gemeenschappelijke keuken. Hier kom ik in gesprek met een echtpaar dat op en tandem door Ierland trekt. Zij zijn vanuit de Verenigde Staten geëmigreerd naar Plymouth in Groot-Brittannië, weg van het gejaagde leven. 's Avonds is het een drukte van belang in de gemeenschappelijke ruimte en zit ik bij het eten aan tafel met een jong Nederlands stel dat morgen met de auto op weg gaat naar Achill Island. Ik geef ze nog wat toeristische adviezen voor onderweg. Van het geplande bezoek aan Kenmare komt door de aanhoudende regen niets terecht en ik breng de avond door met lezen. Nadat ik mijn kleding te drogen heb gehangen in de wasserette en mijn schoenen gedroogd onder de handdroger kruip ik in mijn tentje in de hoop dat het morgen beter is.


Dag 14
Vrijdag 5 augustus 2005

Kenmare – Ballyheige 96 km

Weer: goed 17-20c

Ik sta wat later op om alles goed droog te laten worden. Het is mooi weer. Wat een verschil met gisteren. Ik vertrek richting Kenmare om eerst nieuwe remblokjes en gas te kopen. De remblokjes zijn gisteren in het slechte weer totaal versleten. Op het stukje van de camping naar Kenmare, een afstand van ongeveer 3 km, kom ik Miranda en Boes weer tegen. De fietsenmaker had geen oplossing voor het afgebroken spatbordsteuntje aan Miranda´s fiets, zodat ze het probleem zoals ik had geadviseerd hebben opgelost met een tire-rap. Zij hebben overnacht in Kenmare in een Hostel en hebben sinds onze vorige ontmoeting ook Bearra gefietst. Ook zij vonden het stuk na Gramish Point zeer pittig. Zij gaan verder met de Ring of Kerry. De rondrit Iveragh, Gap of Dunloe, slaan ze over.

Het vinden van een fietsenmaker valt tegen doordat ik de zaak niet herken, ik fiets er 3 keer langs en vind deze nadat ik bij de overburen heb nagevraagd. Zo zie ik toch nog wat van Kenmare. Nadat ik de remblokjes heb gemonteerd fiets ik via Molls richting Killarney. Er volgt een prachtige afdaling , waarbij ik links van mij de weg naar de Gap of Dunloe zie, met uitzichten op meren, langs het Nationaal Park, naar Killarney. Killarney is een drukke toeristenplaats. Hierna vervolg ik mijn weg naar Tralee, eveneens een toeristenplaats, met onderweg uitzichten op Dingle. Door het missen van Dingle houd ik toch een reden om nog een keer terug te gaan. Tussen Milltown en Tralee volgt nog een lange klim In Ballyheige wordt mij verteld dat de camping, nou camping, wagenpark vol zit. Na wat doordrammen en een telefoontje van de receptioniste naar haar baas mag ik toch een plekje zoeken. Een tijdje later komen er nog meer kampeerders op de camping en zoeken gewoon een plekje. Wat blijkt, receptie dicht en hek open en de mensen zoeken gewoon een plekje. De enige bezienswaardigheid op het wagenpark, naast het belabberde sanitair, ben ik. Het soortelijk gewicht van de gasten op deze camping is zeer hoog. Ballyheige zelf oogt als een verlopen maar drukke badplaats. s´Avonds breng ik een bezoek aan een Ierse Pub waar volop gedanst wordt. Ik kom in gesprek met twee Engelsen, met meer accent dan de Ieren, die hier al jaren voor de gezelligheid en de gastvrije mensen komen.

Dag 15
Zaterdag 6 augustus 2005

Ballyheige – Kilcornan 85 km

Weer: regen, regen, regen.

Bijna de hele nacht en ook in de ochtend regent het. Ik blijf liggen in de hoop dat het in de loop van de dag beter wordt, gezien de grijze lucht is hier weinig hoop op. Als de regen nagenoeg ophoudt pak ik mijn boeltje op. Als het daarna weer begint te regenen besluit ik de Ballybunnion te laten voor wat het is en via de kortste weg naar Tarbert waar een Hostel met kampeergelegenheid moet zijn. Van de omgeving krijg ik door de regen weinig te zien. Helaas heeft het Hostel geen kampeergelegenheid (meer) en is er volgens de receptioniste in de buurt ook geen camping. Ik verlaat Tarbert via de N69 richting Kilcornan. De N 69 is op de kaart voorzien van een groene streep wat gezien het zicht op de monding van de Shannon gerechtvaardigd lijkt te zijn, maar ja het weer, het blijft maar regenen. Doornat kom ik aan op de camping in het Carrahchase Forrest Park, een prachtige natuurcamping, wat een verschil met gisteren, wat een rust op deze camping. Wat is het met dit weer toch heerlijk dat er een keuken met zitgedeelte is. Mijn afwasje wordt spontaan gedaan door een Groningse moeder en dochter. Even later wordt de gehele keuken incl. mijn pan, en het zitgedeelte in beslag genomen door een groep Franse scholieren. Even later strijkt een hele bus met Tsjechische toeristen neer die hun kleine tentjes hebben opgezet en nu her en der onder de overkapping zitten om hun eigen potje te koken. Wat een verschil met de wijze waarop West Europese toeristen op vakantie gaan. Het gesprek dat ik met twee van hen probeer aan te gaan stokt bij gebrek aan kennis van hun kant van de Engelse en Duitse taal.

Morgen hoef ik geen wekker te zetten en kan ik uitslapen. Ik heb de hele dag en eventueel nacht om Adare en Limmerick te bezichtigen en de afstand naar het vliegtuig te overbruggen.

Dat de groep Fransen en Tsjechen net zo dicht bij mijn tentje moeten gaan staan. Van de Tjechen heb ik niet zoveel last maar de Franse scholieren lopen 's nachts regelmatig lawaaierig langs mijn tentje.

 Zondag 7 augustus 2005

Kilcornan Shannon Airport 68 km

Weer: goed 17-20c

Uitslapen? Ik word 's morgens al vroeg, 7 uur, gewekt door vetrekkende Tjechische toeristen. Later in de ochtend vertrek ik naar Adare, volgens toeristenboekjes het meest schilderachtige dorp van Ierland. Het is een leuk dorp, met leuke cottages, kerken en park maar na een wandeling van ruim een uur heb ik het hier wel bekeken en vertrek ik richting Limmerick. In Limmerick fiets ik eerst langs de Shannon naar het Kings Johns Castle en naar St Mary´s Cathedral. De kerk is gesloten, het lijkt Nederland wel. Onderweg word ik spontaan aangehouden door een Ier met de vraag waar ik overal geweest ben en hoe ik Ierland vind. Na een wandeling door Limmerick,wat overigens voor de rest niet zoveel te bieden heeft, en wat te hebben gegeten, breng ik geruime tijd lezend door op een bankje in een park. Lees ik toch nog een boek uit tijdens deze vakantie. Aan het eind van de middag vertrek ik via de drukke N18 naar Bunratty Castle. Bij Bunratty is het een drukte van jewelste. Er is een folk park bij dat net gaat sluiten. Zo te zien was dit best de moeite van een bezoek waard geweest. Bij de pub uit 1620 naast het Castle wordt Ierse volksmuziek gespeeld en is het een drukte van belang. Het Castle zelf kan nu niet bezocht worden en voor het middeleeuwse banket had ik moeten reserveren. Ik zie hier een bordje staan naar een camping. Op diverse sites had gevraagd naar een camping dichtbij Shannon, en niemand wist een camping. Er blijkt er dus één te zijn op 7 km afstand van het vliegveld.

lk fiets eerst nog een eindje rond alvorens richting vliegveld te kiezen. Op weg naar het vliegveld moet ik voorbij een controle met de vraag waar ik heen moet. Tegen 21.00 uur kom ik op het vliegveld aan waar ik mij een bankje toe eigen. Een bankje verderop heeft een jonge man uit Utrecht zich een bankje toegeëigend, aan mijn kleding had hij al gezien dat ik Nederlander ben. Hij vraagt of ik zin heb om mee te gaan wat te drinken in het restaurant dat tot 23.00 uur open is. Nadat wij wat gedronken hebben leg ik mij tegen 23.30 uur ten ruste op “mijn bankje” en val in diepe slaap totdat de politie mij tegen 1.00 uur wekt met het verzoek mij te legitimeren en de vraag hoe laat ik vertrek. Na de waarschuwing dat ik om 5.00 uur echt weg moet zijn gaan zij verder met de controle van de vele lotgenoten. Het lokt bij mijn buurman de opmerking uit, wel lijken wel een stel zwervers.

 

Maandag 8 augustus 2005

Shannon – Niederrhein

 Tegen 3.00 uur word ik gewekt door de wekker op mijn telefoon en begin ik mijn fiets en bagage in te pakken. Even later hoor ik achter mij de opmerking, ja hij is het. Het blijkt een collega met haar man te zijn. Wij wisten van elkaar dat wij deels tegelijk in Ierland zouden zijn. Regelmatig had zij onderweg aan haar man de vraaggesteld is dat Harry, terwijl hij mij niet kende. Op het vliegveld zien wij elkaar alsnog en blijken zelfs met hetzelfde vliegtuig te gaan. Als ik haar vertel dat ik 3½ dag regen heb gehad blijkt dat ik niet mag mopperen, zij hebben volgens haar 3½ dag goed weer gehad in 3 weken, dus “mijn weer” valt nogal mee. Ik zet mijn fiets en bagage op de eerste plaats voor de incheck balie zodat ik niet met bagage en fiets hoef te slepen. Na het inchecken bedenk ik mij dat ik de lucht niet uit de banden heb gelaten, het moet maar goed gaan. Ik bemachtig een plaatsje op de eerste rij in het vliegtuig waarbij ik samen met mijn buurvrouw tot de conclusie kom dat stewardess het “droomberoep” is. Uit een gesprek met één van de stewardessen blijkt dat ze vanuit Niederrhein weer terugvliegt naar Shannon en vervolgens nog een retourtje Parijs voor de boeg heeft. Ondertussen mag zij achtereenvolgens, nog koffie etc, parfum, drank, telefoonkaarten en krasloten verkopen.

In Niederrhein word ik opgehaald door mijn dochter Sylvia en kom ik na een prachtige fietstocht weer thuis en kan ik beginnen aan de voorbereiding aan mijn eerste fietsvakantie met Henriëtte.

 

Start pagina Ierland


Meer info over Ierland vindt u op onze nieuwe site:
Fietsvakantielinks.nl

met allerlei praktische Ierland fietslinks