Klik voor een vergroting en duidelijker foto op de foto
Nederland (Goor) - Santiago de Compostella
dag 49 en verder
St . Jacobs Fietsroute deel 2
Traject : Ponferrada - Santiago de Compostella
Dag 49
Vrijdag 21 juni
Ponferrada – Trabadelo (San Fiz do Wel) 38km 440 hm
Camping Valle do Wel prijs?
weer:
We maken eerst een wandeling door Ponferrada, door de regen is er gisteren niets van gekomen en gezien de korte etappe die we voor vandaag hebben gepland hebben we tijd genoeg.
Het is een plaats met een mooi kasteel, een Tempeliers burcht, mooie kerk, mooi gemeentehuis met net zoals zoveel plaatsen in Spanje afgewisseld met oerlelijke jaren 70 en 80 bouw uit de vorige eeuw.
Na een koffiepauze vervolgen we onze tocht begeleidt door rijen wandelaars, waaronder de Nederlandse lourdes man en ook het Nederlands meisje die we gisteren tijdens de afdaling spraken.
De omgeving is mooi en de plaatsjes zoals o.a. Cacabelos zijn weer een stuk mooier dan de plaatsjes een aantal dagen geleden.
We fietsen tussen veel fruitbomen en wijnranken. In Villafranca del Bierzo nemen we een pauze op een terrasje met een mooi zicht op het kasteel.
We fietsen verder door het prachtige plaatsje dat zeker nog een keer een uitgebreider bezoek waard is.
Als we zien dat er morgen een optocht of processie plaatsvindt met mooie bloementapijten twijfelen we of niet hier op de camping moeten gaan staan.
Maar gezien de voorspelde regen voor zondag zou dat betekenen dat we pas maandag verder zouden kunnen.
Dus besluiten we dit nog te goed te houden. We fietsen via een mooie weg nog 11 kilometer door naar Trabadelo waar we een plekje op de camping vinden naast het stel uit Huizen dat net als wij nog genoeg tijd heeft en het ook rustig aandoet.
Een lekkere rustige camping midden in de natuur.
Dag 50
Zaterdag 22 juni
Trabadelo -Sarria 68 km 1200hm
Camping Camping Vila de Sarria € 12,50
Weer goed 10-24c
We vertrekken voor de laatste hogere beklimmingen van de tocht, voor vandaag staan er drie passen op het programma.
Na enkele kilometers verlaten we de N-VI en fietsen door verschillende mooie dorpjes met steeds meer pelgrims.
Op de deze zaterdag zijn dat ook veel Spanjaarden die in familie of vrienden verband het laatste stuk van de Camino lopen.
De klim begint rustig door mooi groene natuur. We vullen in één van deze plaatsjes het brood aan.
Er volgen wat steilere stukken en voor de eerste pas nemen we een pauze, noodgedwongen bij een supermarktje omdat we geen bar o.i.d. zien en geen zin hebben zonder de zekerheid om dan wel een bar te vinden, weer af te dalen.
We hervatten de klim naar de Cebreiro en na ongeveer een kilometer mis ik mijn stuurtasje.
Snel terug naar beneden en gelukkig staat deze nog ongeschonden op de ijskast naast de kassa.
We vervolgen de klim naar de Cebreiro (1390 meter) en merken gelukkig nog op tijd op dat we het plaatsje ook moeten bezoeken.
Doordat de GPS route hier waarschijnlijk is getekend in plaats van gefietst is dat niet duidelijk te zien.
Het is een geweldig mooi leuk plaatsje met huisjes met rieten daken vol pelgrims die hier net zo als wij pauze houden.
Hadden we niet willen missen.
We dalen af om vervolgens door een mooi landschap weer te stijgen naar de Alto San Roque (1270 mtr) om vervolgens weer af te dalen en daarna weer te stijgen naar de Alto do Look (1290 mtr).
Hier nemen we weer een pauze onder het gezelschap van veel wandelaars en bepalen wat het einddoel van vandaag zou moeten worden, dit met in ons achterhoofd dat het een stop voor twee dagen wordt in verband met de voorspelde regen voor zondag.
We hebben nog voldoende tijd tot Santiago.
We dalen af via een qua steilheid fijne afdaling maar de harde wind maakt deze af en toe toch gevaarlijk.
In Tricastela zien we het kampeerterreintje niet, dus voor ons voldoende reden om verder af te dalen naar Samos wat wordt gedomineerd door een geweldig mooi klooster. Na wat foto’s en een pauze vervolgen we de tocht naar Sarria waarbij we direct na Samos nog worden getrakteerd op een klim.
Direct na het bord Sarria vinden er met behulp van de borden en telefoon de camping.
Prima camping waar we komen te staan naast een stel uit Didam waarvan hij al 7 keer diverse routes van de Camino heeft gelopen.
Later op de middag brengen we nog een bezoek aan het “moderne” met veel jaren 70 jaren bouw en flats in dit deel van de stad.
Er is feest en de straat staat vol met kraampjes voornamelijk bemenst door Zuid Amerikanen vermoedelijk uit Bolivia en Peru en het grote podium kondigt al aan dat er muziekoptredens zullen zijn.
Dag 51
Zondag 23 juni
Rust en regendag Sarria
Camping Camping Vila de Sarria € 12,50
Weer nacht en begin ochtend veel regen
.
Het wordt dus bijslapen en uitslapen dit ondanks de muziek en in de vroege ochtend gestoord door het geklets van jonge Spaanse buren.
Aan het eind van de ochtend fietsen we het plaatsje in en parkeren onze fietsen onder aan de trappen die leiden naar het oude deel van het plaatsje.
We doen eerst nog wat inkopen bij de goed uitgeruste outdoor winkel alvorens we naar boven lopen.
In de oude stad is de straat tussen de twee kerken volledig bedekt met een bloemenzee.
Als we boven komen staan er samen met de plaatselijke fanfare veel mensen te wachten tot de kerk uitgaat
.
Dus wachten wij met hen en hebben meteen een idee van hetgeen wij vermoedelijk in Villafranca de Bierzo hebben gemist.
Na lang wachten komen de mensen en vaandels met de pastor naar buiten voor een processie over het bloementapijt dat tot dan niet of nagenoeg niet betreden werd.
Op de terugweg nemen we een drankje met een racione als lunch.
Later lopen we nog tussen de kraampjes door spreken met een Nederlandse buurman die zijn vrouw begeleidt met de bus camper en elkaar eens in de zoveel dagen zien omdat zij in de tussenliggende dagen bij Abergues overnacht, vindt zij erbij horen.
We drinken op het terras nog wat met onze “buren” uit Didam. Voor de prijs hoef je het niet te laten bij ieder drankje van € 1,20 krijg je ook nog een tapas.
We eten ’s avonds heerlijk in het restaurant bij de camping.
Prima adresje.
Dag 52
Maandag 24 juni
Sarria – Portomarin 28 km + 4 km 450 hm
Camping : Camping Santa Marina € 15,-
Weer vooral in de ochtend regenachtig buien 10-20c
Net nadat we zijn vertrokken begint het te regenen hetgeen betekent dat we al vroeg aan de koffie in een bar zitten.
Als het wat droger wordt pakken we de tocht weer op en worden getrakteerd op een aantal klimmen.
Onderweg nemen we in Paradela nog een koffiepauze en blijven er door de regen langer dan de bedoeling is.
We fietsen door tot Portomarin dat ligt aan een stuwmeer. Bij het ontstaan van het stuwmeer in 1962 zijn de belangrijkste te gebouwen afgebroken en herbouwd in het nieuwe Portomarin.
Wij vinden een plekje op camping Santa Marina, volgens het boekje sober maar daar kunnen we ons niet in vinden, prima camping.
We maken meteen een afspraak voor het eten van vanavond.
Later op de middag gaan we het dorp voor wat inkopen bij de plaatselijke super waarbij de goedlachse eigenaresse wel goed profiteert van de Camino met haar eigen Coviran prijzen.
We nemen nog een terrasje en komen de Vlaming die we al vaker gezien hebben weer tegen en de Nederlandse man die in Lourdes is gestart en het lijkt er op dat hij inmiddels gezelschap van een dame heeft gekregen.
We spreken nog even met elkaar.
Op het terras zittende zijn wij getuige van het schouwspel dat er twee lijkwagens klaar staan om een dode of twee doden op te halen.
Wij zullen het nooit te weten komen, het duurt ons te lang.
In de avond eten we heerlijk in het restaurant bij de camping.
Wordt niet gevraagd wat je wil maar gewoon eten wat de pot schaft, het is heerlijk.
Dag 53
Dinsdag 25 juni
Portomarin – Loboreiro 36 Km 700 Hm
Kampeerveldje bij Casa Familia vrije gift (Bestaat volgens mij niet meer)
Weer goed 10-24c
Het is prima weer om te fietsen en direct na Portomarin begint er een klim welke 12 kilometer zal duren en regelmatig heel pittig is.
In Alto Hospital de la Cruz nemen we een koffiepauze. Het stenen kruis bij Ligonde missen we in de afdaling echter.
Als we even later een broodje in Portos eten zien en spreken we de Nederlandse Lourdes man weer en inderdaad in gezelschap van een dame, een Roemeense die in Padua woont.
Nadat hij een selfie van ons vieren heeft genomen gaan ze weer verder en spreken af bij een volgende gelegenheid de foto uit te wisselen.
In Palas del Rei doen we al vast wat inkopen.
We fietsen over een druk stuk van de N547 omdat hier de autobaan nog niet klaar is en fietsen door tot Loboreiro waar we een plekje op het kampeerveldje bij Casa Familia vinden. (Casa Familia bestaat volgens mij niet meer)
Een Nederlandse familie, Jos en Heidi met hun 5 kinderen, zij zijn nu voor het derde seizoen open en hebben bewust gekozen voor een plek aan de Camino.
Qua kamers zitten ze helemaal vol met voornamelijk vrijwilligers die werken aan de Camino.
We worden zeer gastvrij onthaald, uitgenodigd om bij de vrijwilligers aan te schuiven, maar dat slaan we af.
Later op de middag maken we nog een wandeling naar het zeer kleine plaatsje en wandelen nog een stukje over de Camino naar een terrasje.
Dag 54
Woensdag 26 juni
Loboreiro – Santiago de Compostella 65 km 1000 hm
Weer grijs later licht zonnetje 10-22c
Als we aan het opbreken zijn komt de eigenaar, Jos, met een bord vol poffertjes voor ons aan.
Heerlijk.
We krijgen vervolgens een stempel, schrijven iets in het gastenboek en het kampeertarief gaat via een donatie potje, dus vrije gift.
We fietsen eerst een stukje langs de drukke N547 en verlaten deze na Melissa voor rustigere wegen met venijnige klimmen, maar het is wel een mooie route.
Na enige tijd komen we in Aruza aan de laatste grote plaats voor Santiago.
We nemen er een uitgebreide pauze in de vorm van een ontbijt, zien daar de Amsterdamse dame weer die we ook al in Sarria hebben gesproken en vervolgen onze tocht weer en nu in eerste instantie over de N547 die weer druk is.
Bij Burres zijn de afritten in verband met de nieuwe autobaan aangepast en komen we toch weer op de N547 terecht in plaats van de route in het boekje.
Omdat nu de autobaan klaar is en de N547 hierdoor heel rustig is en de wandelroute hier ook langs gaat besluiten we de N547 verder te volgen, we fietsen in gezelschap van een lange kolonne wandelaars in file naar Santiago.
De klimmen op N547 zijn langer en daardoor goed te doen. Maar we worden gestraft.
Als we op een km of 12 voor Santiago op een grote rotonde uitkomen worden we van alle kanten erop gewezen dat we hier de wandelweg van de camino moeten volgen.
In eerste instantie goed te doen maar later soms delen onverhard en soms weer verhard met veel venijnige klimmetjes die ons regelmatig tot duwen nopen.
Onderweg passeren we nog een aantal leuke kleine laatste plaatsjes.
We fietsen onder begeleiding van de vele wandelaars Santiago in.
Onderweg hebben we Anjo, op zijn verzoek geappt dat we tegen 16.00 uur bij de Cathedraal zullen zijn.
We houden tijd over en drinken dus eerst maar een glaasje, als een voorschot op het bereiken van ons einddoel.
Wij komen aan bij de Cathedraal, zien Anjo nog niet en laten wat eind foto’s van ons voor de Cathedraal maken en als we in de Cathedraal zijn krijgen we bericht van Anjo dat ze er zijn.
Na de begroeting gaan we samen met Anjo en zijn vriendin Ellie wat drinken op het bereiken van het doel.
Als we daarna bij Cathedraal weg willen fietsen worden we gespot door Jan en Mies die op het muurtje zitten te kijken of ze bekenden zien.
Hierna wordt het nog een pittige klim naar de camping waar we ons de komende dagen zullen moeten vermaken.
We eten ‘s avonds in het restaurant van de camping, prima maar wel heel andere prijzen dan we de laatste tijd gewend waren maar dat hadden we ‘s middags op het terras ook al gemerkt.
We fietsen al vrij vroeg naar het Pelgrimsbureau om het diploma te zien te bemachtigen.
We hebben van Anjo gehoord dat er vooral in de middag de wachtrijen lang zijn.
Maar wij vinden dit al lang en besluiten het later nog een keer te proberen.
We maken een wandeling door de stad en proberen het later in de ochtend nog een keer maar, de rij is alleen maar langer.
We gaan naar de huiskamer van het Genootschap van de Lage Landen, dat ook in het Pelgrimsbureau is gevestigd, voor een praatje en koffie en we horen daar dat wachtrijen heel lang kunnen zijn en besluiten het morgen weer te proberen.
Normaal zijn er een twaalf tal loketten, maar in de lunchpauze gaan er een aantal dicht, dus daar moeten we rekening mee houden.
We bezoeken vervolgens de Pelgrim mis in de nabij gelegen kerk en maken nadien nog weer een wandeling, gaan een tijdje op het muurtje zitten, om vervolgens terug te keren naar de tent.
Later op de middag doen we nog wat inkopen in het nabij gelegen gigantisch grote winkelcentrum om onze kledingvoorraad weer wat aan te vullen en de voor de inwendige mens te zorgen.
Als eerste gaan we weer naar Pelgrimsbureau waar de wachtrij nu ook weer lang is, langer dan gisterochtend in het begin maar we besluiten nu wel te wachten en het gaat inderdaad snel, er zijn 12 loketten open.
De stempels worden inderdaad heel grondig gecontroleerd en we verlaten het gebouw met onze certificaten.
Alhoewel we in eerste instantie niet van plan waren voor het diploma te gaan, dus te stempelen, hebben we gemerkt dat het gedurende de tocht toch een uitdaging is geworden om stempels te scoren.
Als we na het ophalen van het diploma op een terrasje zitten blijkt dat het inmiddels een uur verder is dan toen we in de wachtrij gingen staan. Dus viel het allemaal nogal mee.
We maken vervolgens weer een wandeling door de stad o.a. op zoek naar de Mercado de Abastos .
Het zijn prachtige markthallen in combinatie met een buitenmarkt.
Santiago is een prachtige stad enerzijds door de mooie straatjes, mooie gebouwen en zeker ook door de vele pelgrims.
Het plein voor de Cathedraal daar kun je uren zitten te speuren naar bekenden díe je onderweg hebt ontmoet en genieten van aankomsten, soms heel stil en soms heel uitbundig.
Je ontmoet er iedere keer weer bekenden zoals de Amsterdamse dame, de Vlaamse wandelaar en nog veel meer mensen die je onderweg hebt gezien en nu weer ziet.
Van Anjo horen wij dat zij zondag vertrekken.
Wij zullen ons nog een tijdje moeten vermaken, we vliegen n.l. pas op 8 juli terug.
Wij hebben nog gekeken of met ons flexibele ticket de vlucht kunnen aanpassen, maar dat wordt een behoorlijk dure aangelegenheid.
Na een tijdje terug naar de camping, ook zonder bepakking nog een beste klim.
In deze periode brengen we regelmatig een bezoek aan Santiago de C. vaak op de fiets maar ook wel wandelend.
Elke keer gaan we weer een tijdje op de muur bij de kathedraal zitten om mensen binnen te zien komen en te kijken of er nog bekenden binnenkomen.
Aan het vlaggetje gemaakt door hun kleinkind herkennen we het Duitse echtpaar die wij Logroño hebben ontmoet. Die van jullie zijn toch Henriëtte en Harry.
Zij waren ook te vroeg over en zijn nog doorgefietst naar Finistere, volgens hen een heel pittig stuk.
Degene die wij niet weer hebben ontmoet is de Nederlandse Lourdes man met zijn nieuwe vriendin, naar de selfie die hij heeft gemaakt kunnen we dus fluiten.
Op de camping ontmoeten we o.a. nog weer onze Zeeuwse camino gangers, die met de vouwwagen, de camperaar uit Sarria die zijn vrouw begeleidde en zij heeft de camino ook goed volbracht.
Samen met het echtpaar uit Huizen, die Leo en Anja blijken te heten staan we ook nog een aantal dagen op de camping en kunnen we ervarigen uitwisselen.
Wij brengen gedurende deze dagen op de fiets ook nog een bezoek aan het ijzeren kruis, Cruz de Ferro, wandelen regelmatig naar een plaatsje bij de camping, brengen een aantal keren een bezoek aan grote Chinese Bazar, Decathlon en het grote winkelcentrum in de buurt.
De laatste zondag van ons verblijf leveren we onze fietsen en bagage in om naar huis te laten brengen door Camino Transport, wandelen nog een laatste keer door Santiago en gaan op weg naar het pension dat we via Booking.com hebben geboekt.
Het zijn een aantal kamers in een wooncomplex, de toegang verloopt via codes en sleutelkast.
Prima kamer voor één nacht alleen wat gehorig.
Mandag 8 juli ontbijten we eerst bij een bar in de buurt en laten ons daarna met een taxi ( € 20,=) naar het vliegveld brengen en vliegen met Vueling op Schiphol.
Op het vliegveld zien we een servicepunt waar je je fiets in een doos kunt laten pakken. De fietsen en bagage terug laten brengen vinden we wel erg relaxt.
Vanaf Schiphol reizen we met de trein naar huis en worden van het station opgehaald door Ralph.
Wij kunnen terugkijken op een prachtige tocht waarvan wij in het begin dachten dat het onze laatst lange fietsvakantie zou worden maar gedurende tocht er toch weer achter kwamen dat dit toch een geweldige manier van vakantie is. Dus hebben we onderweg al weer plannen gemaakt voor een volgende tocht, alleen niet meer zo zwaar.
