Bezoek aan een basisschooltje
Harry's fietsvakanties
Annapurna trekking 2007 dag 13 t/m 16
Annapurna 2007
Annapurna
dag 5 t/m 8
Annapurna
dag 9 t/m 12
Deze pagina is voor het laatst bijgewerkt op
15-dec-18
Bezoek aan een basisschooltje
Klik hier voor een vergroting van de Annapurna foto's dag 13 t/m 16
Dag 13;
30 april 2007
weer goed
Van
Manang 3540 mtr
naar
Khangsar 3734 mtr; 60% zuurstof
Vertrek 8.30 uur - Aankomst 10.30 uur;
Stijging 300 mtr
Vandaag hebben we een korte dag. In één keer doorlopen naar het Tilichiomeer zou teveel stijging betekenen in verband met het gevaar op hoogteziekte.
Het is een prachtige tocht langs de Khangsar Khora rivier met uitzichten op de Tilicho Peak. De bedding van de rivier is breed en moet in juli en augustus vol met water staan, dus een heel ander gezicht.
We komen vroeg aan bij het Laxmi Hilamajal Hotel, zonder water in de douche, zonder stromend water maar wel heel vriendelijke mensen, wat veel goed maakt.
De eigenaresse is bijzonder trots op haar hotel en vraagt steeds bevestiging dat dit een zeer mooi hotel is. Na wat gelezen te hebben op het “dakterras”ga ik samen met Harrie op verkenningstocht uit.
Als ik bij iemand navraag doe naar de omgekeerde jodenster blijkt dat dit een Hindoesistisch symbool is voor een gouvernementschool.
De betreffende persoon is hoofd van de school en op ons verzoek laat hij ons de school zien. Een leuke ervaring, waarbij blijkt dat het onderwijsstelsel op dat bij ons lijkt met als belangrijkste onderscheid gouvernement en privé-scholen en natuurlijk de faciliteiten.
Het merendeel van de lessen vindt buiten plaats.
De hoofdonderwijzer informeert nog wel bij ons of hij in Nederland aan de slag zou kunnen.
We maken hem duidelijk dat dat niet zal lukken.
Dag 14;
1 mei 200
weer goed
.
Van Khangsar 3734 mtr
naar
Tilicho Base Camp 4160 mtr 55 % zuurstof
Vertrek 7.10 uur - Aankomst 14.40 uur;
Stijging 1060 mtr
We vertrekken om 7.10 uur voor een tocht naar het Tilicho base Camp.
Er is een hoge en een lage route. De eerste drie uur gaan de routes gelijk op.
Het restaurant waar we theepauze willen houden blijkt gesloten en we lopen verder.
Na enige tijd komen we bij een nieuwe lodge. Mogelijk een idee voor HT wandelreizen om de volgende keer gebruik te maken van deze lodge. Ziet er een stuk beter uit.
Met Jet, die twijfelt of ze de hoge route, zal nemen, spreek ik af de hoge route te nemen en bij haar te blijven.
Harrie en Marriet kiezen er voor de lage route te volgen.
De hoge route is pittig maar prachtig en we zien onderweg orchideeën, yaks, blue sheeps etc. Volgens mijn kaart komt de hoge route niet meer dan 250 meter hoger dan de lage route.
Zoals we overal hebben gelezen kloppen de kaarten in Nepal niet en net als wij op het hoogste punt aankomen, 4700 meter, komen we de anderen weer tegen.
Zij zijn op de terugweg omdat het door landslices onverantwoordelijk is door te gaan. We lopen een klein eindje door tot het hoogste punt en keren dan terug naar de lage route. Ook deze route kost door landslides de nodige moeite en je moet je vaak door het losliggende grind je eigen weg banen. We hebben te doen met de dragers.
Om 14.40 uur komen we aan bij het base camp en kunnen we zo aanschuiven voor de Dal Bat die we gisteren al hadden besteld via de dragers.
Ik kondig aan dat ik gedurende deze tocht mijn hoogtevrees toch wel moet hebben overwonnen en mijn dakkapellen toch wel zelf zal moeten kunnen schilderen.
We hebben vanuit de lodge prachtig uitzicht op gletschers.
Er was aangekondigd hoe hoger we kwamen hoe beter de logdges zouden zijn. Hoe hoog wij dan nog moeten stijgen weet ik niet, maar dit kan het niet zijn. Toilet is een gat in de grond, wassen met water uit de beek, geen licht etc.
Maar het heeft wel wat.
Arris en ik hebben een 2 persoonskamer de rest van de mannen ligt op een slaapzaal en de dames hebben een driepersoonskamer.
Dag 15;
2 mei 2007;
weer goed 's nachts vorst.
Van Tilicho Base Camp 4160 mtr
via Tilicho Lake 5020 mtr
naar het
Tilicho Base Camp 4160 mtr
Vertrek 7.20 uur; Aankomst 13.15 uur;
Stijging 850 mtr
Om 7.20 uur vertrekken we voor een dagtocht naar het meer.
Het is een lange klim met fantastische uitzichten, bijzonder bloemen, blue sheeps. Het is stoffig en je merkt dat de lucht steeds ijler wordt. Even snel naar de groep toelopen is er niet bij merk ik nadat ik mijn veters gestrikt heb en snel naar de groep wil lopen.
Het is weer prachtig weer en 's nachts heeft het wat gevroren.
Nadat de klim is afgelopen komen we in sneeuwvlaktes met kleine meertjes.
Het lopen door de sneeuw is zwaar maar wordt aan het eind beloond door een prachtig uitzicht op het meer en door een paar dikke zoenen van Lal.
We genieten geruime tijd van dit prachtige uitzicht en Kacy hangt de bekende Nepalese gebedsvlaggetjes op. Het meer zelf is volgens het bord het hoogste meer ter wereld en ligt op 4919 meter.
Onverstelbaar dat je hier hoger staat dan de Mont Blanc. We blijven nog een uurtje geniet van deze prachtige omgeving.
Hierna volgt een lange afdaling die een aanslag op je knieën betekenen.
Bij de lodge aangekomen kan ik meteen aanschuiven voor de garilcksoup en macaroni.
's Avond eet ik noodle-soup en pizza en we spelen voor het slapen gaan het zoveelste spelletje yahtzee. Ze moesten het thuis is weten.
Dag 16;
2 mei 2007
weer goed
.
Van Tilicho Base Camp 4160 mtr
naar Manang
3540 mtr
Vertrek 7.20 uur; Aankomst 13.15 uur;
Stijging 300 mtr
Na het voor mij gebruikelijke ontbijt voor mij bestaande uit Tibetant bread, omelet, chapati en black tea vetrekken we weer naar Manang.
De stront van de yak die gisteren al op het terras lag ligt er nog steeds en het toilet schijnt nog verschrikkelijker dan verschrikkelijk te zijn.
Een opmerking van één van ons brengt de eigenaar niet verder dan tot een schouderophaal. Zou hij zelf de oorzaak zijn?
We moeten weer door de landslices van de lage route en de eigenaar van de lodge haalt ons na enige tijd op zijn paard in. Onvoorstelbaar dat hij er op blijft zitten en geen honderden meters lager terecht komt. Wij drinken thee in dezelfde lodge als de heenweg. Jet heeft problemen met haar knie.
In Manang nemen we de intrek in dezelfde kamer als de vorige keer. Jet brengt een bezoek aan de dokter.
We doen wat inkopen en als wij terugkomen horen we dat Marriet via HT wandelreizen het verschrikkelijke bericht heeft gekregen dat een goede vriendin van 51 jaar plotseling is overleden.
Menu van de middag Noodle soupen pakkado', 's avonds tomatensoup en burrito's
Yaks
In de diepte stroomt de Khangsa Khora
Blue sheeps
Over de landslides
Het Tilicho lake met zijn adembenemende uitzichten, misschien wel het hoogtepunt van de tocht
Kaji hangt de bekende gebedsvlaggetjes op
Yak